علت فلج مغزی چیست؟ و چگونه تشخیص داده می شود

فلج مغزی یا سی‌پی یکی از انواع بیماری‌ های مغز و اعصاب است که باعث بروز اختلال حرکتی و عضلانی می‌شود. این بیماری به دلیل آسیب مغزی معمولاً در دوران جنینی یا در سال‌های اولیه زندگی فرد را درگیر می‌کند. متأسفانه هنوز درمان قطعی برای این بیماری کشف نشده است و فقط می‌توان علائم ناشی از آن را کاهش داد. در این مقاله از سایت پزشک مغز با ما همراه باشید تا به طور مفصل بررسی کنیم فلج مغزی چیست و چگونه درمان می‌شود.

فلج مغزی چیست ؟

بهتر است ابتدا ببینیم فلج مغزی چیست؟ فلج مغزی یا CP به گروهی از اختلالات عصبی گفته می‌شود که در دوران نوزادی یا اوایل کودکی بروز می‌یابد و به طور دائم بر حرکت بدن، هماهنگی عضلات و حفظ تعادل تأثیر می‌گذارند. این اختلال شایع‌ترین علت ناتوانی حرکتی در دوران کودکی است.

علائم و نشانه‌های فلج مغزی معمولاً در اوایل دوران کودکی ظاهر می‌شود و شدت بیماری و علائم آن از فردی به فرد دیگر کاملاً متفاوت است. این عارضه در اثر رشد غیرطبیعی مغز یا آسیب به مغز ایجاد می‌شود؛ البته درهرصورت آسیب مغزی غیرقابل‌برگشت است و عوارض ناشی از آن دائمی است؛ ولی باوجود اینکه فلج مغزی یک بیماری مزمن و مادام‌العمر است، باگذشت زمان بدتر نمی‌شود و وضعیت بیمار ثابت است و بیمار باید تحت نظر نورولوژیست یا پزشک مغز و اعصاب باشد.

علت فلج مغزی چیست ؟

علت دقیق بروز فلج مغزی در بیشتر موارد مشخص نمی‌شود؛ در واقع این عارضه معمولاً در اثر رشد غیرعادی مغز یا آسیب به مغز درحال‌رشد بروز می‌یابد. در واقع گاهی اوقات مناطقی از مغز که در حرکت و هماهنگی عضلات نقش دارند، در دوران جنینی به‌درستی رشد نمی‌کنند یا گاهی اوقات در دوران بارداری، زایمان یا پس از آن به دلایل مختلف دچار آسیب می‌شوند.

اگر آسیب یا رشد غیرعادی مغز قبل از تولد یا در حین زایمان رخ دهد، به آن فلج مغزی مادرزادی گفته می‌شود که حدود ۸۵ تا ۹۰ موارد را تشکیل می‌دهد؛ ولی اگر آسیب در مراحل بعدی ایجاد شود، به‌عنوان فلج مغزی اکتسابی شناخته می‌شود. این موارد به دلایل مختلفی رخ می‌دهند که رایج‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از:

• بروز جهش‌های ژنتیکی که منجر به اختلال در رشد مغز جنین و ناهنجاری‌های مادرزادی می‌شود
• بروز صدمات شدید به سر نوزاد در اثر تصادف، سقوط یا کودک‌آزاری
• خونریزی مغزی یا انسداد جریان خون به مغز در دوران جنینی یا نوزادی
• ابتلا به عفونت‌های مغز و نخاع؛ مانند آنسفالیت و مننژیت
• بروز عفونت‌هایی که در دوران بارداری از مادر به جنین منتقل می‌شوند
• نرسیدن اکسیژن به مغز نوزاد در حین زایمان یا پس از آن
• ابتلا به زردی شدید در دوران نوزادی
• ابتلا به کرنیکتروس؛ آسیب مغزی ناشی از تجمع بیلی‌روبین که یک ماده شیمیایی ساخته شده در کبد است
• بروز آسپیراسیون مکونیوم؛ سندرومی که در آن مدفوع اولیه نوزاد وارد ریه‌ها می‌شود و تنفس را مسدود می‌کند
• بروز هیپوگلیسمی نوزاد؛ وضعیتی که در آن نوزاد سطح گلوکز بسیار پایینی دارد و باعث آسیب مغزی می‌شود

انواع فلج مغزی (cp)

پزشکان بیماری فلج مغزی را بر اساس نوع و شدت اختلال حرکتی به پنج گروه متفاوت طبقه‌بندی می‌کنند که در ادامه با هر یک از آن‌ها آشنا می‌شویم:

فلج مغزی اسپاستیک

فلج مغزی اسپاستیک شایع‌ترین نوع فلج مغزی است که تقریباً ۸۰ درصد از افراد مبتلا به این بیماری را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. این نوع فلج مغزی باعث سفت‌شدن ماهیچه‌ها و بروز رفلکس‌های اغراق‌آمیز می‌شود. به همین دلیل بسیاری از افراد مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک در راه‌رفتن مشکل دارند دچار زانوهای ضربدری، ضعف عضلانی و فلج می‌شوند.

فلج مغزی کوادری پلژی

فلج مغزی کوادری پلژی یکی از زیرشاخه‌های فلج مغزی اسپاستیک است که شدیدترین شکل فلج مغزی است و معمولاً با ناتوانی ذهنی متوسط تا شدید همراه است. این نوع سی‌پی معمولاً در نوزادان نارس به دلیل آسیب شدید به مغز رخ می‌دهد و باعث بروز انقباض شدید در اکثر اندام‌های بدن می‌شود. در نتیجه افراد مبتلا به این نوع فلج مغزی معمولاً نمی‌توانند راه بروند و ممکن است دچار تشنج‌های مکرر، ناتوانی در صحبت‌کردن و مشکلات بینایی یا شنوایی باشند.

فلج مغزی آتاکسیک

فلج مغزی آتاکسیک نادرترین نوع فلج مغزی است و افراد مبتلا به آن معمولاً در تعادل و هماهنگی مشکل دارند. حرکات ارادی آن‌ها معمولاً به‌هم‌ریخته یا نامرتبط به نظر می‌رسد و ممکن است در حفظ تعادل هنگام راه‌رفتن و انجام عملکردهای حرکتی سریع یا ظریف مانند گرفتن اشیا و نوشتن مشکل داشته باشند.

فلج مغزی ترکیبی

برخی از افراد ترکیبی از علائم انواع مختلف فلج مغزی را دارند که به این حالت فلج مغزی ترکیبی می‌گویند. در بیشتر موارد افراد علائم فلج مغزی اسپاستیک و دیسکینتیک را تجربه می‌کنند.

فلج مغزی آتتوئید

فلج مغزی آتتوئید یکی از انواع فلج مغزی دیسکینتیک است. افراد مبتلا به این نوع فلج مغزی در کنترل حرکات بدن یعنی دست‌ها، بازوها و پاهای خود مشکل دارند. در نتیجه حرکات غیرارادی انجام می‌دهند که این حرکات آهسته و تاب‌دار یا سریع و تند هستند. این افراد در صاف نشستن یا راه‌رفتن مشکل دارند. همچنین این نوع فلج مغزی می‌تواند صورت و زبان را نیز درگیر کند که باعث می‌شود افراد در مکیدن، بلعیدن و صحبت‌کردن مشکل داشته باشند.

بیماری فلج مغزی در کودکان

همان‌طور که گفتیم بیماری سی‌پی معمولاً در دوران نوزادی یا کودکی شروع می‌شود و تا بزرگسالی ادامه می‌یابد. این عارضه باعث بروز ناتوانی و عوارض شدیدی در کودکان می‌شود که کیفیت زندگی آن‌ها را به‌شدت تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. در ادامه مقاله با شرایط این بیماری در کودکان بیشتر آشنا می‌شویم.

طول عمر کودکان فلج مغزی

طول عمر کودکان مبتلا به فلج مغزی به عوامل مختلفی بستگی دارد و می‌تواند متغیر باشد. بسیاری از کودکان مبتلا به فلج مغزی، به‌خصوص آن‌هایی که دچار نوع خفیف‌تر این بیماری هستند، می‌توانند به سنین بزرگسالی برسند و زندگی طولانی و نسبتاً پایداری داشته باشند. به‌صورت کلی عواملی مثل شدت فلج مغزی، بروز مشکلات تنفسی، تغذیه، بروز صرع و تشنج، ناتوانی ذهنی و... می‌تواند بر طول عمر این افراد تأثیر بگذارد و شرایط هر کودک متفاوت است.

علائم فلج مغزی در کودکان

نشانه‌های فلج مغزی در کودکان از فردی به فرد دیگر متفاوت است و باتوجه‌ به شدت و نوع آسیب به مغز از خفیف تا شدید متغیر است. این علائم معمولاً تا سن دو یا سه‌سالگی ظاهر می‌شوند و شامل موارد زیر هستند:

• داشتن عضلات بسیار سفت یا بسیار شل
• ناتوانی در کنترل حرکات ارادی بدن و انجام حرکات غیرعادی مانند لرزش یا تکان‌های ناگهانی
• ناتوانی در هماهنگی عضلات هنگام انجام حرکاتی مثل راه‌رفتن یا گرفتن اشیا
• ناتوانی در حفظ تعادل و احساس بی‌ثباتی هنگام ایستادن یا راه‌رفتن
• راه‌رفتن باحالت غیرعادی مانند راه‌رفتن با نوک انگشتان پا
• تأخیر در تکلم، گفتار ناهماهنگ یا دشواری در بیان کلمات
• ناتوانی در بلع غذا یا مایعات و بروز مشکلات تغذیه‌ای یا تنفسی
• بروز مشکلات شناختی و یادگیری
• بروز مشکلات بینایی مانند چشم‌های ناهماهنگ یا کاهش شنوایی
• بروز حملات تشنج
• بروز اسپاسم‌های عضلانی ناگهانی و دردناک که حرکات را محدود می‌کند

فلج مغزی در نوزادان و علائم آن

مهم‌ترین علامت فلج مغزی در نوزادان تأخیر در رشد حرکتی است. یعنی کودک دیرتر از سایر کودکان حرکات اساسی مانند غلتیدن، نشستن، راه‌رفتن یا چهاردست‌وپا رفتن را یاد می‌گیرد. این علامت معمولاً تا قبل از دوسالگی قابل‌ تشخیص است. البته فلج مغزی می‌تواند علائم و نشانه‌های دیگری نیز داشته باشد که در نوزاد کمتر از شش ماه عبارت‌اند از:

• وقتی در حالتی که به پشت دراز کشیده است، بلندش می‌کنید سرش به سمت عقب می‌رود
• عضلات بدن او سفت و غیرقابل‌انعطاف است
• وقتی او را در آغوش می‌گیرید، کمر و گردن خود را بیش از حد دراز می‌کند و طوری رفتار می‌کند که انگار از شما دور می‌شود
• وقتی او را بلند می‌کنید، پاهایش سفت می‌شوند و روی‌هم قرار می‌گیرند

علائم سی‌پی در نوزاد بزرگ‌تر از شش ماه عبارت‌اند از:

• در هیچ جهتی نمی‌چرخد و مثل سایر بچه‌ها غلت نمی‌زند
• نمی‌تواند دست‌هایش را به یکدیگر نزدیک کند
• به‌سختی دست‌هایش را به سمت دهانش می‌برد
• فقط یک‌دست خود را دراز می‌کند ولی دست دیگرش را مشت می‌کند

علائم فلج مغزی در بزرگسالان

معمولاً با افزایش سن علائم بیمار و شدت و نوع فلج مغزی تغییر نمی‌کنند. در واقع علائم این عارضه در کودکی و بزرگسالی تفاوت چندانی ندارند؛ ولی با بزرگ‌تر شدن کودک، برخی از علائم ممکن است کمتر و سایر علائم شدیدتر شوند. برای مثال سفتی عضله ممکن است در صورت عدم درمان در بزرگسالی بدتر شود. همچنین در بزرگسالی به دلیل انزوای اجتماعی و... ممکن است فرد در معرض ابتلا به انواع بیماری های روانی مثل افسردگی باشد.

چگونگی تشخیص فلج مغزی

یک پزشک نورولوژیست می‌تواند فلج مغزی را با استفاده از ترکیبی از روش‌ها و ابزار تشخیص دهد. البته ممکن است تا یک سال پس از تولد تشخیص این بیماری ممکن نباشد؛ زیرا علائم آن در طول زمان آشکار می‌شوند. همچنین اگر علائم خفیف باشند، تشخیص ممکن است بیشتر به تعویق بیفتد. برای تشخیص سی‌پی پزشک متخصص علائم و سابقه پزشکی کودک را ارزیابی می‌کند. سپس یک معاینه فیزیکی و عصبی انجام می‌دهد و رشد و تکامل کودک را بررسی می‌کند.

همچنین ممکن است برای تشخیص قطعی و رد سایر علل احتمالی پزشک انجام یک سری آزمایش‌ها و تصویربرداری از مغز را تجویز کند. این روش‌ها معمولاً شامل ام‌آرآی یا سونوگرافی جمجمه است که می‌تواند مناطق آسیب‌دیده یا رشد نامنظم مغز را نشان دهد. سایر آزمایش‌ها نیز شامل نوار مغز، آزمایش خون و آزمایش ادرار است.

عوامل موثر در افزایش بروز فلج مغزی

برخی شرایط یا عوامل خاصی وجود دارد که باعث افزایش بروز فلج مغزی در افراد می‌شود.

این موارد عبارت‌اند از:

• زایمان زودرس؛ نوزادانی که نارس به دنیا می‌آیند بیشتر در معرض خطر فلج مغزی هستند و هر چه زودتر به دنیا بیاید، خطر فلج مغزی بیشتر است
• وزن کم هنگام تولد؛ نوزادانی که وزن آن‌ها کمتر از ۲.۵ کیلوگرم است بیشتر در معرض خطر ابتلا به فلج مغزی هستند
• زایمان بریچ که در آن ابتدا باسن یا پای نوزاد بیرون می‌آید
• ناسازگاری Rh؛ یعنی گروه خونی Rh والدین باردار با گروه خونی Rh جنین ناسازگار است
• قرارگرفتن مادر باردار در معرض مواد سمی؛ مانند مواد مخدر، الکل یا جیوه
• دوقلو یا سه‌قلو بودن
• ابتلای مادر به بیماری‌هایی مثل تیروئید، پره اکلامپسی یا تشنج
• ابتلا به برخی عفونت‌ها یا ویروس‌ها مثل سیتومگالوویروس، سرخجه، تب‌خال یا سیفلیس در دوران بارداری که التهاب ناشی از عفونت یا تب می‌تواند به مغز درحال‌رشد جنین آسیب برساند

درمان فلج مغزی چیست ؟

متأسفانه هنوز درمان قطعی فلج مغزی معرفی نشده است و بهبودی کامل بیماران امکان‌پذیر نیست؛ اما روش‌های درمانی زیادی برای کاهش علائم، عوارض و محدودیت‌های مرتبط با این بیماری وجود دارد. امروزه روش‌های درمانی شامل دارودرمانی، فیزیوتراپی، جراحی و.. است و انتخاب روش مناسب هر فرد به نوع فلج مغزی، شدت علائم و نحوه تأثیر آن‌ها بستگی دارد. در ادامه با این روش‌های درمانی بیشتر آشنا می‌شویم:

دارودرمانی

برای بهبود علائم فلج مغزی معمولاً داروهای شل‌کننده عضلانی تجویز می‌شود. این داروها می‌توانند سفتی عضلات را کاهش دهند، به بهبود توانایی‌های عملکردی کمک کنند و عوارض مربوط به اسپاسم عضلات مثل درد را کاهش دهند. رایج‌ترین دارویی که تجویز می‌شود، باکلوفن است که به‌صورت خوراکی مصرف می‌شود.

همچنین می‌توان این دارو را به‌صورت مستقیم به مایع مغزی نخاعی در ستون فقرات تزریق کرد؛ در این روش یک پمپ باکلوفن از طریق جراحی در زیر پوست شکم قرار می‌گیرد و دارو را با یک لوله به نخاع پمپ می‌کند. سایر داروهایی که برای شل کردن عضلات استفاده می‌شوند، شامل دانترولن، دیازپام و تیزانیدین هستند. همچنین ممکن است پزشک برای درمان سفت‌شدن یک عضله خاص تزریق موضعی سم بوتولینوم نوع A یا همان بوتاکس را پیشنهاد کند.

جراحی

در برخی موارد ممکن است برای کاهش سفتی عضلانی یا اصلاح تغییرات استخوانی به جراحی نیاز باشد. روش‌های رایج جراحی عبارت‌اند از:

• جراحی‌های ارتوپدی در کاهش علائم و مشکلات بیماران فلج مغزی تأثیر بسزایی دارد. این نوع جراحی‌ها به آزادسازی عضلات سفت یا اصلاح بی‌نظمی‌های استخوانی ناشی از گرفتگی عضلات کمک می‌کند. در واقع طی جراحی استخوان‌ها و مفاصل در بازوها، ستون فقرات، باسن یا پاها در موقعیت صحیح خود قرار می‌گیرند
• ریزوتومی انتخابی پشتی (SDR) یکی دیگر از روش‌های جراحی است که شامل بریدن برخی از رشته‌های عصبی حسی کمری و خاجی است که از ماهیچه‌ها می‌آیند و وارد نخاع می‌شوند. این روش باعث رفع انقباض عضلات پا، کاهش درد و بی‌حسی می‌شود و زمانی انجام می‌شود که راه‌رفتن یا حرکت سخت و دردناک باشد و سایر درمان‌ها مؤثر نباشند

آب درمانی

آب‌درمانی یکی از روش‌های مؤثر توان‌بخشی برای بیماران مبتلا به فلج مغزی است که به دلیل ویژگی‌های خاص آب مانند کاهش وزن بدن به بهبود حرکات، کاهش فشار وارد بر مفاصل و تسهیل در انجام تمرینات ورزشی کمک می‌کند. از مزایای این روش می‌توان به بهبود تعادل و هماهنگی، تقویت عضلات، افزایش دامنه حرکتی، کاهش اسپاسم‌های عضلانی و تقویت عملکرد قلبی عروقی اشاره کرد.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی یک روش کم تهاجمی است که با ارائه تمرینات مناسب می‌تواند به افزایش قدرت، انعطاف‌پذیری، تعادل، رشد حرکتی و تحرک کودک کمک کند. البته تمرینات فیزیوتراپی باید در بین جلسات درمانی در خانه نیز انجام شود تا تأثیر بهتری داشته باشند. همچنین یک فیزیوتراپیست به مراقبین کودک مبتلا به فلج مغزی آموزش می‌دهد که چگونه نیازهای روزمره کودک مثل حمام‌کردن یا غذادادن را انجام دهند.

درمان فلج مغزی با سلول‌های بنیادی

درمان فلج مغزی با استفاده از سلول‌های بنیادی یک رویکرد جدید و امیدوارکننده است که پزشکان را به درمان قطعی فلج مغزی نیز خوش‌بین کرده است. در واقع سلول‌های بنیادی به دلیل قابلیت تمایز به انواع سلول‌های مختلف پتانسیل بالایی در ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده دارند. به همین ترتیب، در این روش سلول‌های بنیادی به نواحی آسیب‌دیده مغز تزریق می‌شوند تا به سلول‌های عصبی تمایز پیدا کنند و به بازسازی و بهبود عملکرد سیستم عصبی کمک کنند. البته نتایج این روش هنوز قطعی نیست و به پژوهش‌های بیشتری نیاز دارد.

عوارض فلج مغزی چیست؟

فلج مغزی در کودکان به دلیل ضعف عضلانی، مشکل در هماهنگی عضلات و... به بروز عوارض مختلفی منجر می‌شود که برخی از آن‌ها شامل موارد زیر است:

• انقباض عضلات: انقباض طولانی‌مدت مفصل می‌تواند رشد استخوان‌ها را تحت‌تأثیر قرار دهد و باعث مشکلاتی مثل تغییرات مفصل، ستون فقرات خمیده، دررفتگی لگن یا سایر تغییرات استخوانی شود
• سوءتغذیه: مشکل در بلع دریافت مواد مغذی کافی را دشوار می‌کند و باعث سوءتغذیه، کاهش سرعت رشد و ضعیف‌شدن استخوان‌ها می‌شود
• اختلالات روانی: افراد مبتلا به فلج مغزی به دلیل انزوای اجتماعی و مقابله با ناتوانی‌های خود مستعد ابتلا به برخی اختلالات روانی مثل افسردگی هستند
• بیماری قلبی و ریوی: افراد مبتلا به cp ممکن است به بیماری‌های قلبی یا ریوی و ناتوانی در تنفس مبتلا شوند. همچنین برخی از آن‌ها به دلیل مشکل در بلع ممکن است دچار پنومونی آسپیراسیون شوند که در آن غذا وارد ریه‌ها می‌شود
• آرتروز: افزایش فشار روی مفاصل یا ناهماهنگی مفاصل که ناشی از اسپاسم عضلانی است می‌تواند منجر به بروز آرتروز شود
• پوکی‌استخوان: عدم تحرک، تغذیه نامناسب و مصرف داروهای ضد تشنج می‌تواند فرد را مستعد ابتلا به پوکی‌ استخوان کند
• سایر عوارض: سایر عوارض این بیماری شامل اختلالات خواب، درد مزمن، مشکلات روده، مشکلات سلامت دهان و دندان، تشنج و صرع، ناتوانی ذهنی، مشکلات بینایی و شنوایی و اختلالات گفتاری است

آیا پیشگیری از فلج مغزی امکان پذیر است؟

اکثر شرایطی که باعث فلج مغزی می‌شوند؛ قابل‌پیشگیری نیستند. برای مثال نمی‌توان از ناهنجاری‌های ژنتیکی که منجر به فلج مغزی می‌شوند، پیشگیری کرد؛ اما می‌توان برخی از عوامل محیطی که خطر بروز فلج مغزی را افزایش می‌دهند، کنترل کرد. به‌این‌ترتیب اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، می‌توانید این اقدامات را برای پیشگیری از فلج مغزی انجام دهید:

• بهتر است قبل از باردارشدن در برابر بیماری‌هایی مانند سرخچه که می‌تواند باعث آسیب مغزی جنین شود، واکسینه شوید
• فلج مغزی اکتسابی معمولاً به دلیل آسیب فیزیکی به سر نوزاد بروز می‌یابد؛ به همین دلیل حتماً با رعایت تکنیک‌های ایمنی رایج مثل استفاده از صندلی ماشین، کلاه ایمنی دوچرخه، حفاظ تخت‌ خواب و... از آسیب به سر کودک خود جلوگیری کنید
• در دوران بارداری به طور منظم به متخصص زنان و زایمان مراجعه کنید؛ زیرا دریافت مراقبت‌های کافی و مداوم در دوران بارداری در پیشگیری از زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد و ابتلا به عفونت‌ها کمک می‌کند
• در دوران بارداری بهداشت شخصی خود را رعایت کنید تا احتمال ابتلا به انواع عفونت‌ها کاهش یابد
• از مصرف الکل، تنباکو و مواد مخدر به‌شدت خودداری کنید

مشکلات ارتوپدی مرتبط به بیماری  cp

بیماری فلج مغزی به دلیل ایجاد اختلال در تون عضلانی و انقباض یا انبساط بیش از حد عضلات باعث بروز برخی عارضه‌های ارتوپدی در کودکان می‌شود که برخی از این عارضه‌ها شامل موارد زیر است:

اسکولیوز عصبی عضلانی

اسکولیوز چیست؟ اسکولیوز عصبی عضلانی وضعیتی در ستون فقرات است که با یک بیماری عصبی عضلانی زمینه‌ای مانند فلج مغزی همراه است. در واقع انقباض یا انبساط بیش از حد عضلات باعث می‌شود آن‌ها نتوانند به‌درستی از ستون فقرات حمایت کنند؛ در نتیجه این اتفاق منجر به انحنای ستون فقرات می‌شود.

کلاب فوت یا پاجنبری

کلاب فوت یا پاچنبری عارضه‌ای است که باعث می‌شود یک یا هر دو پا به سمت داخل یا پایین بچرخد و شکل صحیح خود را از دست بدهد. این بیماری از عوارض ارتوپدی فلج مغزی است که به دلیل عدم تعادل عضلانی رخ می‌دهد.

دی سپلازی مفصل ران

منظور از دیسپلازی هیپ یا مفصل ران خارج‌شدن سر استخوان ران از حفره مفصلی در لگن است که باعث تغییر شکل لگن می‌شود. دلیل حرکت استخوان ران معمولاً افزایش یا کاهش تون عضلانی در نتیجه فلج مغزی است و ممکن است در یک یا هر دوره‌ای از کودکی دیده شود.

صافی کف پای عصبی عضلانی

گاهی اوقات غیرطبیعی بودن عضلات پا منجر به صافی کف پا با حداقل قوس یا بدون قوس می‌شود. این شرایط معمولاً به دلیل تون عضلانی کم رخ می‌دهد که از عوارض ابتلا به یک بیماری عصبی عضلانی مثل سی پی است.

نابرابری طول اندام

منظور از نابرابری طول اندام تفاوت در طول پاهای کودک است که در برخی از انواع فلج مغزی مشاهده می‌شود. اگر اختلاف طول پاها جزئی باشد، ممکن است افزایش پاشنه کفش کمک‌کننده باشد؛ ولی اگر تفاوت جدی باشد ممکن است برای کوتاه‌کردن پای بلندتر انجام عمل جراحی توصیه شود.

سخن پایانی

در این مقاله به طور مفصل بررسی کردیم فلج مغزی چیست؟ همانطور که متوجه شدید فلج مغزی یک بیماری عصبی - عضلانی است که به دلیل آسیب مغزی بروز می‌یابد و توانایی‌های حرکتی فرد را مختل می‌کند. اگر کودک شما علائم این بیماری را نشان می‌دهد، بهتر است هرچه سریع‌تر به یک پزشک متخصص در کلینیک مغز و اعصاب پزشک اول مراجعه کنید. اگرچه درمان قطعی این عارضه هنوز امکان‌پذیر نیست؛ ولی با استفاده از روش‌هایی مثل دارو، فیزیوتراپی و جراحی می‌توان شدت علائم و عوارض را کاهش داد.

کلینیک پزشک اول